En hoe jij verzuim voorkomt door in te zetten op psychologische veiligheid
Een collega schuift iets later aan bij het overleg. Oogt afwezig. Jij vraagt hoe het gaat.
“Alles onder controle.”
Een glimlach. En weer door.
Toch schuilt er achter zo’n antwoord soms een situatie die niemand ziet. Privédruk die zich opbouwt. Zorgen die nergens terechtkunnen. En precies dát maakt mensen kwetsbaar.
Hoe professioneel gedrag afstand schept
Veel medewerkers houden hun thuissituatie liever voor zich. Niet uit onwil, maar omdat ze weinig ruimte voelen om er iets over te zeggen.
Ze willen niet lastig zijn. Geen label krijgen. Voorkomen dat hun werkgever twijfelt aan hun toewijding.
Volgens de Arbo Unie kreeg 80% van de werkenden in de afgelopen vijf jaar te maken met flinke privédruk. Toch blijft dat in veel gevallen onbesproken. Eén op de vijf medewerkers meldt zich zelfs weleens ziek met een andere reden dan de werkelijke oorzaak.
Geen veiligheid, geen openheid
Mensen delen pas iets als ze zeker weten dat het hen niet schaadt. Als ze voelen: hier is ruimte voor wie ik ben, ook als het schuurt.
De Vrije Universiteit noemt dit psychologische veiligheid: weten dat je zonder oordeel je verhaal mag doen. In veel werkculturen is die veiligheid niet vanzelfsprekend. Zeker niet wanneer de nadruk ligt op presteren, flexibiliteit en zelfstandigheid.
Ook het Top Employers Institute wijst op de toegenomen afstand: een groot deel van de werkenden houdt werk en privé bewust gescheiden. Niet uit desinteresse, maar uit voorzichtigheid.
Daar komt hybride werken nog bij. Volgens TNO is het aantal informele contactmomenten op de werkvloer sinds de coronapandemie flink afgenomen. En dus verdwijnen de signalen die anders misschien wél waren opgemerkt.
Mantelzorg blijft vaak onzichtbaar
Steeds meer medewerkers houden hun privésituatie buiten beeld op het werk.
Ondertussen groeit één groep opvallend snel: collega’s die naast hun baan zorgen voor een partner, ouder of kind. Eén op de vier werkenden valt inmiddels in die categorie en dat aantal stijgt.
Toch blijven zorgtaken meestal onder de radar. Mensen lossen het zelf op. Staan eerder op. Maken ’s avonds overuren. Proberen vol te houden.
Tot het niet langer lukt.
Ook dit interview op PFZW laat zien: veel mensen verzwijgen hun situatie uit angst voor oordeel, bemoeienis of gedoe voor hun carrière. Terwijl juist op tijd herkennen veel ellende voorkomt.
Conclusie: mantelzorg blijft vaak verborgen.
Wat kun jij doen als werkgever?
Maak de weg vrij. Bouw aan een cultuur van psychologische veiligheid.
Natuurlijk is dat geen kwestie van één dag. Begin daarom met iets laagdrempeligs.
Verwijs bijvoorbeeld naar mijn gratis online vragenuur mantelzorg:
Elke 2e dinsdag van de maand van 19.00 tot 20.00 uur. Aanmelden kan via deze link of stuur een mailtje naar info@balansinwerkenmantelzorg.nl
Een toegankelijke ingang (buiten werktijd), zonder tussenkomst van HR of leidinggevenden.
Voor medewerkers:
– Snel helderheid
– Lage drempel
– Zelf bepalen wat je deelt
Voor jou als werkgever:
– Je biedt ruimte zonder het gesprek zelf te hoeven voeren
– Eén zin via intranet, nieuwsbrief of teamoverleg maakt verschil
– Signalen komen eerder aan het licht
Liever eerst sparren over de juiste aanpak in jouw organisatie?
Ik denk graag met je mee. Neem contact op via deze link of stuur een mailtje naar info@balansinwerkenmantelzorg.nl.
📚 Verder lezen: inzichten uit onderzoek en praktijk
Benieuwd naar de achterliggende onderzoeken over psychologische veiligheid, hybride werken en mantelzorg op de werkvloer? Deze artikelen geven verdieping:
